VW 1302

Kupiłem go na giełdzie w Łodzi. Był piękny. Miał czerwony lakier , srebrne chromowane zderzaki i zadbaną czarna tapicerkę. Poprzedni właściciel był starszym człowiekiem. Rozpłakał się , gdy przekazywał mi kluczyki. Kazał dbać mi o niego jak dba się o własne dziecko. Wspominał też o pewnej przygodzie jaka mu się kiedyś przytrafiła. Nie uwierzyłem mu. Jego opowieść wydawała mi się fikcją. Zaparkowałem go przed blokiem. Zbliżała się noc. Zadzwoniłem do mojej najlepszej przyjaciółki i oznajmiłem jej o moim zakupie. Ona natomiast zaczęła się nabijać z mojego nowego nabytku. Trzasnąłem słuchawką . Następnego dnia zerwałem się rano. Odpaliłem go . Silnik terkotał miarowo. Dźwięki , a właściwie terkot wiatraka i silnika tworzyły miłą dla ucha muzykę. Do odtwarzacza wrzuciłem kasetę i wyruszyłem na przejażdżkę. Nie przekraczałem 70 km/h. Podziwiałem krajobrazy przesuwające się za oknem. Wróciłem przed południem. Spotkałem przy ulicy moją przyjaciółkę i jej chłopaka. Gdy ujrzeli mój pojazd jej chłopak zaczął się śmiać. Lecz moja kumpelka stała nieruchomo jak posąg . Wpatrywała się w jego dwa białe reflektory. Przez chwilę wydawało mi się , że on zakołysał się delikatnie. ale to był chyba powiew wiatru. A ona przez cały czas wpatrywała się w jego światła. Za chwilę jakby obudziła się z transu i przeprosiła mnie za wczorajszą rozmowę mówią że ten samochód jest super. Zdziwiła mnie ta zmiana w jej zachowaniu. Zapytała się czy nie pojadę z nimi nad Zalew Sulejowski. Propozycję przyjąłem z radością. Zaprosiłem ją do środka. Odpaliłem silnik. Znów usłyszałem przyjemna pracę silnika. Pędziłem za "maluchem" chłopaka mojej przyjaciółki. Licznik wskazywał już 90 km/h. Wydawało mi się, że z silnika zaczęła wydobywać się niesamowita muzyka. Warkot silnika stał się jednolity. Wtedy wcisnąłem przyspiesznik do końca. Samochód pędził przed siebie. To było coś niesamowitego Wydawało mi się że ta chwila trwa wiecznie. I wtedy spróbowałem wyprzedzić chłopaka mojej przyj przyjaciółki.